Zachować spokój

Elektromobilność jest częścią codziennego życia wielu szwajcarskich miast. Po drogach St. Gallen jeździ już ponad 40 pojazdów elektrycznych – tutaj krytyczni kierowcy, którzy dużo jeżdżą, przyjrzeli się bliżej pojazdom MAN Lion’s City E.

Krajobraz kantonu St. Gallen rozciąga się na około 2000 kilometrach kwadratowych na wysokości od 392 do 3234 metrów nad poziomem morza. W obszarach śródmiejskich elektromobilność w transporcie publicznym to nie tylko marzenie przyszłości, lecz także element kształtujący codzienny transport: „Jesteśmy trochę rozpieszczani autobusem elektrycznym w St. Gallen”, mówi Ralf Eigenmann, dyrektor firmy Verkehrsbetriebe St. Gallen VBSG. Przyroda i środowisko są na samej górze hierarchii: Linie napowietrzne dla trolejbusów są w całości zaopatrywane w zieloną energię elektryczną uzyskiwaną z elektrowni wodnych w St. Gallen. Droga do przyjaznej dla środowiska elektromobilności jest wkładem w koncepcję energetyczną 2050 miasta St. Gallen. Postęp jest imponujący: z prawie 90 pojazdów we flocie ponad 40 to pojazdy elektryczne.

Komfort w każdej sytuacji: Akumulator na dachu pojazdu MAN Lion’s City E działa stabilizująco na drgania.

Zalety napędu elektrycznego odczuwają także pasażerowie – a raczej: nie odczuwają jego pracy. „Moje pierwsze wrażenie z pierwszej jazdy nowym Lion's City 12 E jest takie, że pojazd jest niezwykle spokojny”, mówi Jonny Dörig, dyrektor techniczny Regiobus AG. Odczucie spokoju Dörig wyjaśnia również pozycją w autobusie elektrycznym, która raczej jest rzadko brana pod uwagę: Akumulator na dachu ma stabilizujący wpływ na drgania: „Po prostu przyjemna jazda”.

Mieszanka znanych procesów i nowe wrażenia z jazdy: MAN Lion’s City E pozostawia nową przestrzeń dla koncentracji na ruchu drogowym.

Również inni uczestnicy roadshow szczególnie podkreślają siłę i spokój: „Nie ma fazy procesu przełączania biegów, prędkość zmienia się naprawdę płynnie aż do maksymalnej prędkości, którą chcesz osiągnąć”, zauważa kierowca testowy Arnold po pierwszej trasie po mieście. Dla jego kolegi Beata obsługa kokpitu autobusu elektrycznego jest również mieszanką znanych procesów i nowych wrażeń z jazdy: „Do czego trzeba się przyzwyczaić, to wyposażenie, które mam przed sobą, nie widzę już obrotomierza.” Brakuje retardera, który musiał obsługiwać do tej pory, ale Beat czuje się bardziej wspierany niż zirytowany: „Można się naprawdę dobrze skoncentrować się na ruchu drogowym”.