“Wat een geweldig werk.”

Lars Schwikowski is een vrachtwagenchauffeur van de derde generatie. Als kind hield hij zijn eerste stuur vast op de schoot van zijn grootvader - en sindsdien was hij vastbesloten om chauffeur te worden. Als tijdsdruk, lange dagen en vele kilometers hun tol eisen, herinnert Lars zich een paar gouden regels die zijn grootvader hem meegaf. Zijn liefde voor zijn werk wil hij ook doorgeven aan zijn kinderen.

We bereiken Lars bij het depot van een klant in de buurt van Stuttgart. De 33-jarige komt uit Eutingen en rijdt voor Schwikowski Spedition & Transport – het bedrijf van zijn vader. Zijn enthousiasme als coureur zit in zijn genen. Zijn grootvader reed ook al bijna 70 jaar vrachtwagens. Lars zat als kind al trots op zijn schoot achter het stuur.

Toegegeven, de romantiek van weleer die zijn grootvader mogelijk heeft meegemaakt, is voorbij. Niettemin heeft Lars waardevolle wijsheid van hem gekregen over het dagelijkse beroepsleven. “Hoe stressvol het ook is”, herinnert Lars zich de woorden van zijn grootvader, “blijf altijd kalm.” Je moet altijd op elke situatie voorbereid zijn, “en vriendelijk blijven.”

Bijna tweederde van de vloot van het bedrijf Schwikowski bestaat uit MAN-voertuigen; Lars bestuurt er één. “Ik heb alles gereden wat mogelijk was”, zegt Lars. “Maar als het om comfort en rijervaring gaat, kan geen enkele andere fabrikant het bijbenen.” Alleen de koelkast zou naar zijn smaak groter kunnen zijn, lacht hij.

Een stukje thuis in de bestuurderscabine

Onderweg heeft Lars altijd een bijzonder souvenir bij zich: kleine sokjes van zijn twee kinderen. “Ze hangen nu in mijn vrachtwagen”, zegt hij. Zijn kinderen van drie en vier jaar willen al meerijden in de vrachtwagen. “Ik wil dat ze weten wat een geweldig werk het eigenlijk kan zijn”, zegt Lars.

Natuurlijk is hij op de hoogte van strakke schema's. Maar “als coureur leg je jezelf de druk op”, benadrukt Lars. Of het nu gaat om wachttijden voor de klant, files of ongevallocaties. Ook hier kan Lars vertrouwen op de wijsheid van zijn grootvader om hem te helpen ontspannen te blijven op het werk. “Hij zei altijd: wie weet waar het goed voor is.”